Omański architekt Saeed Al-Saqlawi powiedział: „Historia starożytności Sułtanatu Omanu sięga sześciu tysięcy lat wstecz i wyróżniała się fortami na północy i południu, w ramach tak zwanej architektury wojskowej oraz fortami, zamkami i wieże z nim związane.” Al-Saqlawi wyjaśnił to podczas swojego udziału w sympozjum dialogowym zatytułowanym „Sztuka architektury Omanu: zamki i twierdze jako model” na Targach Książki w Riyadzie, dzisiaj, we wtorek. Etapy budowy miejskich fortyfikacji wojskowych sięgają około trzech tysięcy lat p.n.e., przechodząc przez okres postislamski, następnie państwo arabskie i Nabhani oraz kolejne epoki, dodając: Charakter fortyfikacji wyróżnia osoba Omanu, jego budowa i jego mieszkania, z różnorodnością jego form pod względem baszt, fortów, zamków i pałaców obronnych. Ze swojej strony architekt dr Ali Jaafar Al-Lawati stwierdził podczas sympozjum dialogu: Budownictwo obronne jest dominującą cechą architektury i planowania Sułtanatu na przestrzeni dziejów, a od połowy lat osiemdziesiątych ten starożytny charakter został przywrócony w nowoczesnych budynkach, wraz z dojrzałością leczenia architektonicznego i połączeniem dziedzictwa architektonicznego tożsamość z charakterem architektury międzynarodowej. Al-Lawati stwierdził, że Oman ma tożsamość wizualną i architektoniczną, szczególnie w mieście Maskat, i łączy w sobie starożytny charakter obronny z nowoczesnymi stylami architektonicznymi. Ze swojej strony dyrektor sympozjum Fahd Al-Rahbi powiedział, że na dziedzictwo miejskie Omanu miały wpływ cywilizacje, które przybyły do tego kraju, a także cywilizacje, które się nim zajmowały.